وعده هاي بدون عمل، تواني براي اصناف نگذاشته است

عزت اله نوازني، رئيس اتحاديه ماشين ساز و فلز تراش تهران با بيان اينکه هر چه رکود بيشتر مي شود، بي توجهي دولت براي حل مشکلات افزايش مي يابد افزود: اصناف به عنوان بزرگترين فراکسيون اقتصادي صنفي کشور با داشتن سرمايه هاي محدود ولي اشتياق زياد و تلاش بي شائبه در بخش هاي توليدي، توزيعي و خدماتي، هر يک خواهان گردش و رونق اقتصاد هستند؛ اما رفتار مسئولان با اصناف طي 16 سال اخير نه تنها صادقانه نبوده؛ بلکه اعتماد، اطمينان و عزت نفس شان را نيز گرفته است. به چه کسي مي توانيم اعتماد کنيم، به جز خلاف حرف هاي شان چيزي نديديم .

نوازني در ادامه تصريح کرد: کشوري که همه نعمات الهي را در خود جاي داده و افراد متخصص و باهوش، فراوان دارد؛ اما بي مديريتي در همه ارکان و گلوگاه هاي تصميم گيري، اجازه نمي دهد تا براي مردم برنامه ريزي درستي شود. کارگاه ها بدون مواد اوليه و بازار فروش، چگونه مي تواند رونق داشته باشد. اگر کارگاه ها تعطيل شود که طي 16 سال اخير اين اتفاق افتاده، کارگران بيکار و بيکاري عامل مهم فساد و دلالي در کشور مي شود.

وي ادامه داد: به عنوان توليدکننده اي که بيش از 50 سال در اين حيطه مشغول هستم، هر ساله از تعداد توليداتم کم و کارگرانم بيکار شده اند. مواد اوليه اي نيست يا اگر هم هست آنقدر گران است که توليد به صرفه نخواهد بود. ماشين آلاتي که توليد کرده ام، کاربردهاي بسيار خوبي دارد که اگر انبوه توليد شود مي تواند حجم بزرگي از توليد در آن عرصه را جوابگو باشد، کارگران بيشتري استخدام مي شوند و رونق اقتصادي جريان مي يابد؛ اما دو سال است براي توليد ماشين آلات خوبي که نمونه آن توليد شده به دليل عدم وجود مواد اوليه، دست اندازهاي ادارات و عدم همکاري دولت در مسير توليد، توليد متوقف شده است. ما به کليدي که براي باز شدن قفل ها وعده داده شده بود اعتماد کرديم؛ اما نه قفل ها باز نشد بلکه درب هاي باز نيز قفل گرديد.

نوازني با اشاره به وظايف دولت و اصناف گفت: در هر جامعه اي هر کسي مسئوليتي بر عهده دارد، اگر همه به جايگاه خود احترام بگذارند و مسئوليت را حس کنند، مي توانند کشورشان را بسازند. زماني فولاد را وارد مي کرديم و براي توليد کمبود نداشتيم؛ اما اکنون که خودمان در شهرهاي صنعتي مانند اراک، اهواز و اصفهان توليد مي کنيم دچار کمبود هستيم. اکثريت توليدات صادر مي شود و به دست توليدکننده داخلي نمي رسد، چرا دولت به راه اندازي و حمايت از شرکت تعاوني هاي اقدام نمي کند.

رئيس اتحاديه ماشين ساز و فلزتراش تهران تاکيد کرد: فولاد در دست دلالان قرار گرفته، وارد بورس مي شود و عده اي که بنيه مالي قوي دارند مي خرند، بلوکه مي کنند و با واسطه ها و دلال ها به مردم دست به دست مي فروشند. در اين پروسه قيمتش آنقدر بالا مي رود که توليدکنندگان کارگاهي توان خريد ندارند؛ پس کارگاه ها بسته مي شود، کارگران بيکار و کشور فقير و فقير تر. تا کي اين روند مي خواهد ادامه يابد. خسته هستيم، رمقي باقي نمانده به داد توليدکنندگان و مردم برسيد.